arremetre

De Viccionari
Potser volíeu: arremetré


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.rəˈmɛ.tɾə/
balear /ə.rəˈmə.tɾə/, /ə.rəˈmɛ.tɾə/
Occidental:  /a.reˈme.tɾe/

Verb[modifica]

arremetre trans., intr.

  1. Llançar-se a l'atac amb fúria.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: arremeto, arremet, arremetem
Vocal rizotònica: /ɛ/, /ə/, /e/

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ar·re·me·tre (4)

Vegeu també[modifica]