amainar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.məjˈna/
Occidental:  nord-occidental /a.majˈna/
valencià /a.majˈnaɾ/, /a.majˈna/

Verb[modifica]

amainar trans., intr.

  1. (transitiu, nàutica) Recollir del tot o en part les veles d'alguna embarcació a fi de que no camini tant.
  2. (intransitiu) Minvar la intensitat del temps meteorològic.
  3. (intransitiu, per metonímia) Afluixar o cedir en algun desig, afany o passió.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: amaino, amaina, amainem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /a.maiˈnaɾ/
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: Del català amainar.

Verb[modifica]

amainar ‎(present amaino, passat amainé, futur amainaré)

  1. amainar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·mai·nar (3)