alausa

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /aˈlaw.sa/
  • Etimologia: Del gal alausa, citat per Ausoni (Mosella, 127; segle IV).[1]

Nom[modifica]

alausa f. ‎(genitiu alausae)

  1. saboga (Alosa alosa)

Declinació[modifica]

1a declinació -a, -ae
Cas Singular Plural
Nominatiu alausa alausae
Vocatiu alausa alausae
Acusatiu alausam alausās
Genitiu alausae alausārum
Datiu alausae alausīs
Ablatiu alausā alausīs


Descendents[modifica]

Vegeu també[modifica]

  1. Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise, 2.ª ed., Paris, Errance, 2003, pàg. 37.