ablamar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.βɫəˈma/, balear /əb.bɫəˈma/
Occidental:  nord-occidental /a.βɫaˈma/
valencià /a.bɫaˈmaɾ/, /a.βɫaˈma/

Verb[modifica]

ablamar trans., pron. ‎(pronominal ablamar-se)

  1. Fer prendre flama a un cos en combustió.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: ablamo, ablama, ablamem

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]