abellir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.βəˈʎi/
Occidental:  nord-occidental /a.βeˈʎi/, valencià /a.beˈʎiɾ/

Verb[modifica]

abellir intr., pron. ‎(pronominal abellir-se)

  1. Venir de gust.
    M'abell(e)ix llegir un llibre.
  2. Mostrar-se disposat a acceptar o fer alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: abelleixo, abelleix, abellim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]