Esteve

De Viccionari
Potser volíeu: Estève


Català
[modifica]

Oriental:  central /əsˈte.βə/, balear /əsˈte.və/
alguerès /asˈte.va/
Occidental:  nord-occidental /esˈte.βe/
valencià /esˈte.ve/, /esˈte.βe/
  • Etimologia: Del llatí Stephanus, nom d'un màrtir cristià del segle I, del grec antic Στέφανος ‎(Stéphanos, literalment «coronat de llorer, victoriós»), de στέφανος ‎(stéphanos, «corona»).

Nom propi[modifica]

Esteve m.

  1. Prenom masculí
  2. Cognom d’origen patronímic

Variants[modifica]

Relacionats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: Es·te·ve (3)

Vegeu també[modifica]